BB
Overal in de wereld worden in deze tijd van het jaar lichtfeesten gevierd. Eén van de bekendste lichtfeesten is Kerstmis. 24 december is het Kerstnacht, 25 december is het eerste Kerstdag en 26 december tweede Kerstdag.
Iedereen viert dit feest op zijn eigen manier, met eigen tradities. Mensen die in Jezus geloven, vieren het bijvoorbeeld anders dan mensen die niet gelovig zijn.
Het feest wordt al heel lang gevierd. Ook in de tijd dat de vader en moeder van je opa en oma leefde… en nog veel langer. Kijk hiernaast maar eens hoe Kerstmis in 1947 werd gevierd.
Op YouTube vonden we dit filmpje van Het Klokhuis, waarin uitgelegd wordt waar Kerst vandaan komt.
Geen zin of tijd om te kijken? Lees dan gewoon de informatie die verderop op deze pagina staat.
Met Kerstmis vieren we eigenlijk de geboorte van Jezus van Nazareth. Gelovige mensen noemen hem ook wel “Christus” of “Jezus Christus”. Mensen die in Jezus geloven, noemen we dan ook Christenen.
Natuurlijk werd het Kerstfeest al vele eeuwen eerder gevierd, maar gek genoeg niet meteen na de geboorte van Jezus. Dat zou je wel denken. Onze jaartelling heeft immers te maken met de geboorte van Jezus. Mensen dachten dat ze precies wisten wanneer Jezus geboren was en toen begonnen ze te tellen. Ook mensen die niet gelovig zijn, gebruiken deze jaartelling.
Het vieren van het Kerstfeest ontstond pas in de vierde eeuw na Jezus’ geboorte. Het ontstond tegelijk in Rome en in Jerusalem. In Rome vierde men het op 25 december en in Jerusalem op 6 januari. Tegenwoordig vieren we op 6 januari het feest van Driekoningen. In een aantal culturen is juist dát feest belangrijk.
Het woord “Kerstmis” betekent eigenlijk “Christus-mis”. Een mis is een kerkdienst. Dus: kerkdienst over Christus. Christus is een speciale naam voor Jezus. Christus betekent: de gezalfde. Vroeger werd iemand gezalfd, als hij heel belangrijk was. Voor veel mensen in de wereld is Jezus heel speciaal. Met kerst vieren ze zijn geboorte.
Er is ook heel veel muziek geschreven om te beluisteren bij dit feest. We willen jullie daar wat voorbeelden van laten horen.
In Argentinië is Kerstmis een belangrijk feest. De componist Ariel Ramírez (1925-2009) maakte samen met Felix Luna een kerstcantate (dat is een verzameling liederen) “Navidad nuestra”. dat betekent: Onze geboorte…Ze bedoelen: hoe wij Kerstfeest vieren. Er worden Argentijnse ritmes en instrumenten gebruikt. worden Argentijnse ritmes en Argentijnse instrumenten gebruikt.
Elk deel beschrijft een stukje Kerstverhaal, maar ze doen alsof het kerstverhaal zich in Argentinië afspeelt. Dit gebeurt ook vaak bij schilderijen over de geboorte van Jezus. Eigenlijk zou Jezus waarschijnlijk iemand van kleur zijn, maar hij wordt meestal blank/wit afgebeeld. Dit nummer gaat over de herders.
De schrijver situeert de herders in het dorpje Aimogasta in de provincie Rioja in een sfeer waarin het chayafeest in de olijfboomgaarden van deze regio gevierd wordt. Het gebruikte ritme is ook de chaya.
Hiernaast staat een oud drie koningen lied
We three kings of Orient are
Bearing gifts we traverse afar
Field and fountain, moor and mountain
Following yonder star
O Star of wonder, star of night
Star with royal beauty bright
Westward leading, still proceeding
Guide us to thy Perfect Light
Glorious now behold Him arise
King and God and Sacrifice
Alleluia, Alleluia
Earth to heav’n replies
O Star of wonder, star of night
Star with royal beauty bright
Westward leading, still proceeding
Guide us to Thy perfect light
“‘We trekken met de chaya en gitaren zingend door de olijfboomgaarden’. ‘Terwijl de maan van La Rioja sterft van de zin om mee te doen’. ‘Basilicum en citroenverbena, tijm en laurier, dat het Kind pas inslaapt bij de dageraad’
Nog voor dag en dauw komen de herders en brengen kaarsen en bloemen. Ze trekken zingend en spelend op gitaren door de olijfboomgaarden. De maan sterft van de zin om mee te doen. We ruiken basilicum, citroenverbena, tijm en laurier. Het kindje slaapt pas bij de dageraad. “
Wij zijn drie koningen uit het Oosten.
We dragen geschenken en komen van ver.
Veld en bron en Field and fountain, moor and mountain
We volgen gindse ster
Ster van verwondering, ster van de nacht
Ster met koninklijke heldere schoonheid
Je leidt ons westwaarts, zegt dat we door moeten reizen
je leidt ons naar het perfecte licht.
Glorieus zien we hem verschijnen
Een koning en god, die zich opoffert
Alleluia, Alleluia
De aarde geeft de hemel antwoord
O Ster van verwondering, ster van de nacht
Ster met koninklijke heldere schoonheid
Je leidt ons westwaarts, zegt dat we door moeten reizen
je leidt ons naar het perfecte licht.
We vertellen in het kort het verhaal dat bij het Christelijke Kerstfeest hoort:
De bewoners van Israël waren in de tijd van Jezus niet zelf de baas in hun land. De Romeinen waren op heel veel plekken in de wereld de baas. De belangrijkste man was de eerste echte romeinse keizer: Augustus. Hij regeerde van 27 voor Christus, tot 14 na Christus. De maand augustus is naar hem vernoemd.
Augustus kon natuurlijk niet overal tegelijk zijn. Hij hadt in elk land koningen die voor hem werkten. In Israël was dat koning Herodus.
Keizer Augustus wilde weten hoeveel mensen er in zijn grote rijk woonden. Hij besloot ze te gaan tellen. Zoiets noem je een volkstelling. Omdat het lastig is om te tellen als iedereen steeds ergens anders is, moest iedereen terug naar het gebied waar hij ooit geboren was. Voor Jozef en zijn vrouw Maria was dat de plaats Bethlehem.
Dat was voor hen een naar bericht, want ze woonden in Nazareth en dat was daar nogal een eind vandaan. Bovendien was Maria in verwachting. Die tocht was dus eigenlijk te zwaar voor haar. Maria mocht daarom op de rug van een ezel rijden.
De reis duurde lang. Er waren veel mensen op weg, in verband met die volkstelling. Toen Jozef en Maria in Bethlehem aankwamen, waren daardoor ook alle hotels en herbergen al vol. Ze konden dus geen slaapplaats vinden. Uiteindelijk had één herbergier medelijden met hen en gaf hen toestemming om in de dierenstal achter zijn herberg te gaan slapen. Daar werd het kindje Jezus geboren.
Er wordt wel verteld dat een grote ster koningen en herders (dus rijke mensen en arme mensen) samen naar de stal leidde en dat de engelen zongen.
Waarom was deze geboorte nou zo belangrijk?
Als ergens een nieuwe baby geboren wordt, krijgt iedereen sowieso weer hoop op een betere wereld. Voor Christenen is de geboorte van Jezus helemaal belangrijk, omdat hij voor hen een profeet werd. Een profeet is iemand in wiens woorden en daden je gelooft; iemand wiens voorbeeld je wil volgen. Jezus kwam namelijk altijd op voor de zieken, armen en onderdrukten. Jezus wilde ook graag vrede. Later in zijn leven heeft Jezus heel belangrijke dingen gedaan. Daarom zeggen de Christenen wel eens: Jezus is het licht van de wereld.
Ook de mensen die moslim zijn, kennen Jezus. Hij is voor hen ook een profeet, maar niet hun belangrijkste profeet, want dat is voor hen Mohammed. Joodse mensen geloven ook dat Jezus bestaan heeft, maar voor hen is hij geen profeet. Ook zij gaan met Kerstmis graag naar familie of doen gezellige dingen. Het is immers een vakantiedag voor iedereen!
Er zijn ook veel mensen die niet in God geloven, maar die tóch Kerstmis vieren. Hoe kan dat dan? Dat komt doordat mensen die het Christelijke geloof gingen brengen, hun kerkelijke feesten lieten samenvallen met de traditionele feesten van de oorspronkelijke inwoners. Kerstmis valt dus ongeveer gelijk met de Midwinterfeesten. Bij die feesten vierden men dat de donkerste dagen weer voorbij waren. Men vierde daar dus eigenlijk de geboorte van het licht. Dat paste goed bij het Kerstfeest. Daardoor stribbelden de mensen die niet in God geloofden niet zo erg tegen en zo namen ze zonder veel mopperen het Kerstfeest over.
Het kerstfeest is de laatste jaren wel een beetje veranderd, doordat steeds minder mensen de Christelijke tradities volgen, maar sommige dingen zijn ook hetzelfde gebleven. Er wordt nog steeds veel gezongen, lekker gegeten, er worden kerstbomen neergezet die versierd worden en we denken aan andere mensen.
