MB-BB-ML
Twee nummers over het onderwerp “scheiden.” Dit lied komt uit een voorstelling van Kzing en is vaker gezongen tijdens shows. Bijna altijd liep er iemand met tranen in zijn ogen uit het publiek. Dat geeft aan dat dit een gevoelig onderwerp is.
Dit materiaal kan je dus niet zomaar in een groep gebruiken, zeker niet als er iemand aanwezig is die dit heeft meegemaakt. Dit materiaal is bedoeld om door kinderen zelf gebruiken in de stilte van hun kamer, om hun gevoelens te verwerken. Soms werkt muziek zo… dan helpt het als je hoort dat iemand anders zingt over wat jij voelt. Maar je moet er alleen naar luisteren als je je er beter door gaat voelen.
Deze versie van het lied is tijdens Covid opgenomen in de kamer van het meisje dat het zingt. Het is alsof ze het gewoon denkt…
Soms kunnen twee mensen die ooit met elkaar getrouwd zijn, het niet meer met elkaar vinden. Soms besluiten ze dan om elk een eigen weg te gaan: ze gaan scheiden.
Zelfs als de scheiding vriendschappelijk gaat, is het vaak toch een verdrietig moment als ouders hun kinderen vertellen dat ze gaan scheiden. Een scheiding heeft bijna altijd gevolgen voor kinderen.
Dat hoeven niet perse negatieve gevolgen te zijn. Scheidingen hoeven ook niet perse vervelend te verlopen. Maar soms is dat helaas wel zo. Veel kinderen hebben het na een scheiding dan ook moeilijk. Het is fijn als hun ouders hen daarbij kunnen helpen. Soms hebben kinderen hulp nodig van een kinderpsycholoog om zich beter te gaan voelen.
Op een druilerige dinsdag in september zei mijn moeder:
“Kom eens even, want we willen met je praten!”
En mijn vader die zat naast haar op de bank en bleef maar zwijgen.
Mama zei: “Je vader, die gaat mij verlaten…”
Maar wees niet bang, het heeft echt niet aan jou gelegen.
We houden evenveel van jou, alleen niet langer van elkaar.
Leuk geprobeerd, natuurlijk maar het was gelogen.
Zij zijn gescheiden, maar papa en ik.. zijn uit elkaar.
Natuurlijk snap ik ook wel dat het zo niet echt kon blijven,
want de sfeer in huis was koud en zelfs verkillend.
Want mijn vader is heel stil en mama is een vrouw vol leven
en dan ben je voor –getrouwd-zijn- te verschillend.
Maar wat ik niet begrijpen kan en wat zo’n zeer doet,
is dat mijn vader nu zo ver is, onbereikbaar, mij niet belt.
Ik ben zijn kind toch, ook al woon ik dan bij mama.
Papa, het lijkt wel… alsof mijn…. gevoel niet telt.
En mama zegt: “Het is heel anders,
’t ligt niet aan jou.. papa zit in de knoop..”
Maar soms vraag ik me wel eens af:
Wie is het kind, hier?
Vanaf die dinsdag ligt mijn leven overhoop.
O, het is een vreemd gevoel, iets zoals angst vermengd met woede
en een heleboel verdriet heel diep van binnen.
Maar ik kan er niet om huilen en ik wil het niet vertellen.
Zelfs niet tegen juf, of tegen mijn vriendinnen.
Ik vraag me af.. Heeft het dan toch aan mij gelegen?
En als je belt, pap, zal ik lief zijn en gehoorzaam, eerlijk waar.
Ik hou van mama, maar ik houd ook van mijn vader.
Zij zijn gescheiden…Maar wij…. zijn uit elkaar.
Hieronder staat de karaokeversie: