Ode aan de vreugde

MB-BB-ML

Hier staat Ode aan de vreugde opgeschreven in noten. Het is een stuk van Ludwig von Beethoven. De woorden komen uit een gedicht dat op muziek is gezet. Het gedicht gaat erover dat vreugde mensen dichter bij elkaar brengt.

We gaan het samen spelen en zingen en naar de vorm bekijken. Speel dit stuk op toetsen, boomwhackers, melodica’s etc.

Op de onderste notenbalk staan letters. Die geven aan met welke doedel, of met welk akkoord je die maat kan begeleiden. De eerste regel kan je al spelen als je de kwartnoot en de halve noot kent en de plekken c,d,e,f g. De tweede regel is ritmisch moeilijker. Daar zitten ook al achtste noten en dynamische tekens in .

Het plaatje links, is een link naar een makkelijke versie van dit stuk, genoteerd in kleuren.

Er staat ook een luistervoorbeeld bij met een tekst over vrienden maken.

Als je het stuk liever van een synthesia speelt, kun je op het plaatje hiernaast klikken:

Hoe klinkt dit stuk?

Ode aan de vreugde is waarschijnlijk wel het meest bekende muziekstuk van Beethoven. Het wordt heel vaak “gecovered”, dat wil zeggen op andere manieren uitgevoerd.

Luister hier maar eens naar:

Dit is is een flashmob-versie 

Hier hoor je het verschil tussen twee versies: klassiek/jazz

Wat vind jij van deze techno-versie? 

Dit is een fusion versie, waarbij een Indiase speler het thema speelt, met gebruik van Indiase invloeden

Welke versie vind jij mooi?

Over Beethoven

Beethoven werd in 1770 in Bonn, in Duitsland geboren. Hij overleed in 1827 in Oostenrijk.

Beethoven leefde in de klassieke muziek-tijd en in de periode van de Romantiek. Hij maakte muziek voor orkest, maar ook voor piano.

Het loflied op de vreugde, oftewel Ode to joy, of Ode an die Freude, is een super bekend nummer. Het heeft heel veel muzikanten geïnspireerd om een eigen versie te maken.

Luister maar eens naar wat verschillende arrangementen, in verschillende stijlen. Welke spreekt jou aan?

Het gedicht is geschreven door Friedrich von Schiller. Hij was een dichter uit Duitsland. Hij schreef het in 1785 en paste het in 1803 een beetje aan. De woorden van het gedicht zijn best ingewikkeld.

Eigenlijk zegt hij dat blijheid ervoor zorgt dat mensen als broers en zussen met elkaar omgaan.

Freude, schöner Götterfunken,      Vreugde, prachtige vonk van de goden
Tochter aus Elisium,                         Dochter van het Elysium *
Wir betreten feuertrunken,            Wij betreden, dronken van passie, 
Himmlische, dein Heiligthum.        hemselse, jouw heiligdom. 
Deine Zauber binden wieder,         Jouw magie herenigt weer
Was die Mode streng getheilt,        wat men scheidde. 
Alle Menschen werden Brüder,      Alle mensen verbroederen
Wo dein sanfter Flügel weilt.         waar jouw zachte vleugel zich welft.

De Romeinen dachten dat de mensen die zich heel gelukkig voelden op de Elysische velden woonden.

Vormanalyse

We gaan nog een keer naar het stuk luisteren, maar nu letten we op de vorm. Dat heet “vormanalyse”. Hoe is het muziekstuk opgebouwd? Komen er stukjes terug? Lijken sommige stukjes op elkaar? Wordt alles even sterk gespeeld?

Regel 1,2 en 4 lijken erg op elkaar. Alleen hoor je bij regel 1 dat de muziek nog niet echt is afgelopen. Bij regel 2 en 4 klinkt het echt afgelopen. Die zijn echt hetzelfde.

Alleen het derde stukje is héél anders.

De vorm is A-A*-B-A3