BB-M:

Hier zie je een moderne dans op muziek uit de film over Harriet Tubman. Zij is een heldin. Ze bevrijdde veel tot slaaf gemaakte mensen in het zuiden van de Verenigde Staten. Zij hielp hen te vluchten naar het Noorden of Canada, omdat ze daar vrije mensen konden zijn. Ze was dus een strijdster tegen de slavernij en kwam op voor de emancipatie van mensen van kleur.

Er waren mensen die de vluchtelingen hielpen en onderduikadressen boden. De mensen die wegliepen konden opgepakt worden en dan werden ze teruggestuurd naar de mensen die vonden dat ze hun eigenaren waren. Meestal werden ze dan vermoord, als voorbeeld voor de anderen.

De mensen die wilden ontsnappen, werden geholpen door mensen die tegen de slavernij waren. Om te zorgen dat de “bazen” van de tot slaaf gemaakte mensen niet achter de ontsnappingspogingen kwamen, gebruikte iedereen  woorden die met treinen te maken hadden, als ze het over ontsnappen hadden. Helpers waren conducteurs. De Underground Railroad was de vrijheidstrein enz. 

De conducteurs/helpers waren vaak Quakers. Zij vonden vanuit hun geloof dat mensen andere mensen niet tot slaaf mochten maken. Maar ook veel mensen die zelf tot slaaf gemaakt waren en ontsnapt waren, hielpen lotgenoten. 

Harriet Tubman (1823-1913) was één van hen. Ze was heel belangrijk! Ze was zelf een in slavernij geboren Afro-Amerikaanse vrouw. Ze hielp minstens 70 tot slaaf gemaakte mensen ontsnappen naar het noorden of Canada via de Underground Railroad en waarschijnlijk meer.

Ze werkte voor the Union Army, eerst als verpleegster en kok, maar later ook als gewapende verkenner en spion. Ze hielp haar ouders ook vluchten.

Later heeft ze zich ingezet voor het vrouwenkiesrecht. Ter ere van haar is er een postzegel uitgebracht met haar gezicht erop. Men wilde in 2016 haar beeltenis op het biljet van 20 dollar zetten, maar de regering van President Trump remt dit proces af. 

Er is een film over haar leven gemaakt. Als je gauw bang wordt van geweld in films, kun je er beter niet naar kijken. Als je denkt dat je het aankan, kun je uit deze film echt leren hoe dat ging in de tijd van de slavernij op de plantages in het zuiden van Amerika.

Onder de link bij het plaatje hoor je een nummer uit die film. De beelden zijn niet uit de film. Je ziet in dit filmpje hoe jonge mensen van kleur door het nummer geïnspireerd zijn en er zelf een dans op maakten.

Veel mensen van kleur ervaren ook tegenwoordig nog racisme. Ze worden soms niet aangenomen voor banen, of ze worden eerder door de politie aangehouden of uitgescholden. 

Als ze hun naam opschrijven, schrijven ze vaak de naam van de “eigenaar” van één van hun voorouders op. Het was namelijk gebruikelijk dat die de naam droegen van de man die hen gekocht had. Vaak kennen de mensen niet hun échte achtergrond. Ze weten niets over hun verre voorouders. Dat voelt niet goed voor hen. 

Sommige van hen voelen zich daardoor nog steeds erg verbonden met de strijd die hun voorouders gestreden hebben.

Ook in Nederland leeft dit gevoel bij mensen van wie de voorouders uit gebieden komen die door Nederland zijn gekolonialiseerd. Veel Surinaamse mensen in Nederland vieren Keti Koti. Dat is een jaarlijks terugkerende feestdag waarop men viert dat Nederland de slavernij afschafte in de toenmalige koloniën Suriname en in het Nederlands Caribisch gebied. Keti Koti betekent: de ketenen gebroken, in de Surinaamse taal Srnantongo.