OB-MB-BB-ML
Luister en kijk naar de bijzondere muziek van meneer Erik Satie, een Frans componist uit de 20e eeuw.
Erik Satie was een heel aparte man. Hij wilde ook heel bijzondere muziek maken.
Zijn muziek hoort bij de klassieke muziek van de 20e eeuw. Deze stijl heet: tonaal modern. De muziek is dus wel modern, maar heeft wel een echte melodie.
Eriks muziek kun je niet impressionistisch noemen. Hij had namelijk een heel erge hekel aan die stijl.
Satie wilde aparte en bijzondere muziek maken. Hij was dan ook een bijzondere man. Luister maar eens hoe hij de typemachine als instrument in een orkest gebruikt.
Vind jij dat een typemachine gebruikt kan worden in een orkest?
Welk voorwerp zou jij graag eens willen horen gebruiken in een orkest?
Hoe vind je dit muziekstuk?
Op het conservatorium was Erik Satie de slechtste leerling van de klas. Hij was ook nog eens heel erg lui. Hij droeg altijd een bolhoed, een paraplu en hij had een puntig sikje.
Satie zwierf altijd door de uitgaansbuurt in Parijs. Hij was vrienden met beroemde schilders zoals Pablo Picasso.
Pablo Picasso ontwierp de decors en kleding voor het muziekstuk Parade. En de beroemde dichter Jean Cocteau schreef het scenario. Dat betekent het muziekverhaal. Zo ontstond een heel bijzonder ballet, waarin de schilderijen van Picasso tot leven kwamen. Dat ballet heette “Parade”, oftewel “optocht.”
Het muziekstuk Parade werd voor het eerst opgevoerd in mei 1917. De mensen vonden het heel stom. Hij gebruikte in het stuk “instrumenten” die niet eens instrumenten waren: een schrijfmachine, een sirene en een rad van fortuin. Hij probeerde een beetje de draak te steken met het impressionisme, omdat hij dat zo zweverig vond. Om die componisten te plagen gebruikte hij ook rare titels voor zijn muziekstukken. Zo schreef hij: drie stukken in de vorm van een peer.