MB-BB-BBS-ML
In 1945 schreef de Franse dichter Jacques Prévert een prachtig gedicht dat “les feuilles mortes” heette. Het werd op muziek gezet door Joseph Kosma.
De eerste versie die hier staat, is gemaakt toen ze de originele muziek terugvonden. Daarna kan je luisteren naar Yves Montand, die hem ook in de film zong. De derde versie is een free jazz versie (waarbij de zangers lekker los gaan). Deze versie is a capella. Dat betekent dat er geen muziek bij is.
Feuilles mortes betekent; de dode bladeren. Dat was een metafoor. Een metafoor is een vergelijking. Je vergelijkt iets, hier de dode bladeren, met iets anders. Waar vergelijkt de dichter het hier mee?
Over de componist en dichter
Joseph Kosma werd in Boedapest geboren en begon al jong met muziekles. Hij werd componist. Tussen 1926 en 1928 werkte hij bij de Hongaarse Opera. Toen kreeg hij een beurs en mocht verder studeren aan de Duitse staatsopera. Hij kwam in Berlijn en sloot zich aan bij het toneelgezelschap van Bertold Brecht. De beroemde comonisten Eisler en Kurt Weill werden vrienden. In 1933 verhuisde hij naar Parijs. Hij werd vrienden met de dichter Jcaues Prévert en kwam in aanraking met allerlei kunstenaars, schrijvers en regisseurs. In de tweede wereldoorlog moest hij onderduiken. Toch lukte het hem om filmmuziek te maken bij gedichten die Prévert voor films schreef.
Dit lied werd gezongen in de film “De kinderen die van elkaar hielden…” en het lied werd gezongen door Yves Montand. De film werd in 1946 een flop. Maar in 1949 w
erd het lied plotseling toch een succes.
Nu is het één van de bekendste liefdesliederen van de wereld. Het wordt door heel veel artiesten gecoverd.
Welke versie vind jij het mooiste?
Oh, je voudrais tant que tu te souviennes
des jours heureux où nous étions amis.
En ce temps-là la vie était plus belle
et le soleil plus brûlant qu’aujourd’hui.
Les feuilles mortes se ramassent à la pelle.
Tu vois, je n’ai pas oublié.
Les feuilles mortes se ramassent à la pelle,
les souvenirs et les regrets aussi.
Et le vent du Nord les emporte
dans la nuit froide de l’oubli.
Tu vois, je n’ai pas oublié
la chanson que tu me chantais.
C’est une chanson qui nous ressemble
toi tu m’aimais, et je t’aimais.
Et nous vivions tous deux ensemble
Toi qui m’aimais, moi qui t’aimais
Mais la vie sépare ceux qui s’aiment
Tout doucement, sans faire de bruit
Et la mer efface sur le sable
Les pas des amants désunis
Les feuilles mortes se ramassent à la pelle.
les souvenirs et les regrets aussi.
Et mon amour si les infidèles,
Sourit toujours en remercie la vie.
Je táimait tant, tu etais si jolie.
Comment veux tu que je tóublie?
Moi sais tu la, la vi est si belle.
Et le soloei plus brillant qáujourd’hui.
Tu étais ma plus douce amie.
Mais je n’ai que pas des regrets.
Et la chanson que tu chantie
toujours je l’entendrais.
C’est une chanson qui nous ressemble
toi tu m’aimais, et je t’aimais.
Et nous vivions tous deux ensemble
Toi qui m’aimais,moi qui t’aimais
Mais la vie sépare ceux qui s’aiment
Tout doucement, sans faire de bruit
Et la mer efface sur le sable
Les pas des amants désunis
O ik zou willen dat je ze zou herinneren,
die gelukkige dagen dat wij verliefd waren,
in de tijd dat het leven zoveel mooier was
en de zon feller brandde dan vandaag.
Gevallen bladeren bijeen gebracht met een schep,
zie je, ik ben ze niet vergeten.
Gevallen bladeren bijeen gebracht met een schep,
de herinneringen en ook spijt
en de noordenwind voert ze mee
in de koude nacht van het vergeten.
Zie je, ik ben het niet vergeten
dat liedje dat je voor mij zong…
Dit is een liedje dat bij ons hoort
Jij hield van mij en ik hield van jou
En we zouden samen leven
Jij, die van mij hield en ik die van jou hield.
Maar het leven scheidt de geliefden
heel langzaam, zonder geluid
En de zee wist op het zand
de stappen uit van de verloren verliefden.
Gevallen bladeren bijeen gebracht met een schep
de herinneringen en ook spijt.
Maar mijn stille en trouwe liefde
glimlacht nog steeds en dankt het leven.
Ik hield zoveel van je, je was zo mooi.
Hoe wil je dat ik je vergeet,
in de tijd dat het leven zoveel mooier was
en de zon feller brandde dan vandaag.
Jij was mijn zoetste liefde
Maar ik heb er geen verdriet van
en het liedje dat je voor me zong
ik zal het altijd, altijd blijven horen…..
Dit is een liedje dat bij ons hoort
Jij hield van mij en ik hield van jou
En we zouden samen leven
Jij, die van mij hield en ik die van jou hield
Maar het leven scheidt de geliefden
heel langzaam, zonder geluid
En de zee wist op het zand
de stappen uit van de verloren verliefden.